BMW Ride & Talk

Hoi allemaal,

Jullie zullen het misschien niet gemerkt hebben, misschien ook wel, maar de laatste tijd heb ik mijn bijdragen op dit forum heel erg beperkt. De afgelopen twee jaar ben ik namelijk heel erg aan het twijfelen gegaan over het doorgaan met motorrijden en de kogel is eindelijk door de kerk: ik ga er mee stoppen.

De reden hiervoor is eigenlijk heel eenvoudig: ik vind het niet meer leuk... Dat zal aan de ene kant komen doordat de verkeersdrukte zodanig is toegenomen dat ik niet meer ontspannen kan rijden omdat ik me -voor mijn gevoel in ieder geval- veel te veel moet bezig houden met andere weggebruikers (ik schrijf bewust geen mede-). Aan de andere kant ontbreekt me gewoon de tijd om 'even' met de motor weg te gaan.

Op het forum staat mijn motor nu te koop. LEES HIER MEER >> (dat heeft overigens geen haast) en om toch nog de tijd door te komen (die er toch wel is hoor) zal ik me gaan toeleggen op mijn oude liefde: fotograferen.


Dan wil ik toch iedereen op dit forum bedanken voor alle prettige bijdragen en de geweldige respons op de RT Treffens. Dat is iets dat ik zeker zal missen.

In het bijzonder wil ik Jos en Jenny bedanken voor alles wat ze voor dit forum gedaan (en gelaten) hebben. De juiste mededeling staat op dit moment hier boven! Ik zal 'm hier even kopieren:



Dan natuurlijk Walter, Claudia en Tim. Ook aan jullie mijn dank, jullie weten waarom!

Verder nog mijn dank aan de organisatie van het treffen, zoals huidig samengesteld en voormalig samengesteld. Jullie zijn een bijzonder stel!

Het ga jullie allemaal goed en misschien zien jullie me nog eens terug. Ik sluit niets uit...

Groet,

Dave

@Dave,

Ik wens je het beste met je besluit en met je nieuwe-oude hobby, de dingen die je doet moet je met een zekere passie doen en als dat niet meer gaat moet je er mee stoppen. Je kunt natuurlijk altijd foto's komen maken bij een treffen en het mooiste is: je rijbewijs blijft gewoon geldig, kun je zo nu en dan eens een zo'n ding huren om je besluit te verifiëren.

Bedankt voor de gezellige gesprekken en wie weet tot ziens!

Beste Dave,

Het was mij wel opgevallen inderdaad, de puzzelstukjes vallen altijd wel op hun plaats;

Zo te lezen is het een zeer weloverwogen keuze en dat kan ik respecteren.
Ik begrijp je volledig, hoe jammer ik het ook blijf vinden.

Dank je wel voor je inzet tijdens de RT Treffen's, het forum en ook daar buiten, de koeken smaakte van jou smaakte altijd extra lekker!

Inderdaad, we sluiten niets uit, dus;
Tot ziens!

Dank heren, en tot ziens zal allicht nog wel een keer lukken...

Hoi Dave,
Inderdaad niet helemaal een verrassing. Bedankt voor je inzet voor het forum en de treffens.
Ik zal je missen. Veel plezier met de fotografie!

Hans

Hallo Dave,

Wij hebben elkaar nooit in real ontmoet maar wil je via deze weg het allerbeste toewensen en wie weet toch eens tot .....

Hey Dave,

Ja hoor Dave, we hebben het gemerkt en je was er al eerder duidelijk over. Als de twijfel toeslaat moet er een duidelijke keus gemaakt worden.
Wie weet kom je er ooit nog weer eens toe om op te stappen. Als de kids groot genoeg zijn om niet meer met jullie mee te willen, kan je met Gertje samen lekker gaan toeren. Dan kan het op een relaxte manier en kan je de rustiger wegen opzoeken. Who knows.
Dave, doe Gertje en de kids de groeten en mocht er een treffen 2014 komen, zien we jullie toch graag als gast verschijnen.

Alle goeds voor jullie allemaal en heel veel plezier met de fotografiehobby.

Jenny en ook namens Jos, die je nu op dit moment ook aan de telefoon hebt :-)

_002

Dank jullie wel, Jos en Jenny. En 2014, ik zou zomaar eens langs kunnen komen...

Hm.
Niet zo mooi Dave...
Vond het idd wal wat stilletjes...

Maar ja, fotografie is natuurlijk ook leuk en een om je nek is natuurlijk een stuk zwaarder :lol:

Dave,
Dit is een moedige beslissing. Als iets niet meer is zoals het was moet je het kunnen loslaten.
Ik wens je veel plezier met het fotograferen.

Bedankt voor je inzet voor het forum!

Groet Bart

Hallo Dave,

Ook ik heb op het punt gestaan dezelfde beslissing te nemen. Geloof het of niet, maar die heb ik uitgesteld na de aankoop van een Gelukkig zijn hier in het zuiden nog rustige plekken waar ik kan genieten van een rit op de RT. Ondanks dat herken ik je opmerking over de "andere" weggebruikers goed. Het wordt er niet vriendelijker op op de weg.

Geniet van alles wat het leven te bieden heeft naast een RT

Groet
Luc

Hallo Dave,

Helaas ben ik nog niet op een treffen geweest en heb je dus nog niet ontmoet. Ik ken je alleen van naam en van je mooie avatar. Een mooie foto met een prachtige doorkijk. Je kan er door met een motor, een auto, een fiets of te voet...
Jij zal nu jouw eigen wijze kiezen. Hoe dan ook het is een mooie foto, die je denk ik zelf gemaakt hebt.

Ik fotografeer zelf ook en weet hoe mooi dit kan zijn!

Veel succes met het fotografen en wie weet stap je ooit weer eens op de motor!

Een vriendelijke groet, Eilert

Hoi Dave,

We zullen je inzet missen, maar ja het leven bestaat uit keuzes.

Uiteraard wensen we jou en je vrouw het allerbeste en misschien komen we elkaar in de
Toekomst weer tegen.



Jack & Roxane

Hallo Dave,

Uitermate zonde dat je zo een beslissing moet maken.
Ik fotografeer ook en kan mijn ei daarin kwijt maar ik weet dat motorrijden in het bloed zit.
Ik hoop dat dit net als bij mij toch blijft kriebelen (hoe vervelend ook) en dat er straks toch een tijd komt dat je weer gaat rijden.
Je kijk op het rijden is door derden mistig gemaakt. Herkenbaar.
Ik merk het zelf ook in de dik 30 jaar dat ik al rij. Er is veel veranderd, meer verkeer, andere mentaliteit (zelfs tussen motorrijders)
Heb vorig jaar nog meegemaakt dat iemand mij moedwillig van mijn motor af wou rijden, die dacht mij met zijn auto te kunnen aantikken aan de achterzijkant van de motor.
Helaas voor hem reden vrienden van mij van een autosloperij achter hem met hun vrachtwagen en die hebben hem klemgereden en ff de oren gewassen.
Die houden namelijk niet van dit soort praktijken maar je bent als motorrijder wel kwetsbaar.
Diep triest dat het af en toe er zo aan toegaat.
En voor veiligheid van jezelf, vrouw en kinderen is jou beslissing ook heel normaal.
Heb ook wel eens zitten denken om te stoppen maar de ziekte van motorrijden in mijn bloed heeft toch de overhand.
En het feit dat ik al jaren mijn helm naar de hemel heb kunnen laten kijken ipv naar het asfalt helpt dan wel mee.

Maar toch hoop ik dat voor jou in de toekomst een mogelijkheid blijft bestaan voor genietend en rustig rijden met veel vrijheid met motorrijden om deze weer op te pakken.
Ik blijf voor je hopen.
Tot dan heel veel succes met de andere hobby's en vrouw en kids.
Rustig aan dan breekt het lijntje ook niet.

Groeten,
Richard

Allen dank voor de reacties: hartverwarmend (zoals ik gewend ben van dit forum, overigens).

En nogmaals: de helm gaat de deur niet uit, de motor is (nog) niet weg. De tip om vooral te blijven rijden, al is het maar 1 keer per jaar, heb ik al gehad om zo de voortgang in techniek een beetje bij te kunnen houden. Die tip kwam van een motormaatje (70+) die ook een jaar of twintig niet gereden heeft in verband met zijn gezin.

Maar het gegeven dat ik op moet letten of die auto uit die zijstraat het wel redt om op tijd stil te staan (komt steeds vaker voor) en of die vrachtwagen mij echt wel gezien heeft (ik neem de gok echt nooit) kost me steeds meer plezier in het motorrijden. En als gezegd het ontbreekt me nu aan tijd (en daarbij prioriteit) om op een rustig moment te vertrekken. Mijn gezin speelt bij die keuze uiteraard een belangrijke rol.

Plus dat ik onderhuids toch een behoorlijke afkeer heb gekregen van fietsen die op trekhaken staan. Nadat ik er eentje vanaf heb zien vallen op de snelweg (ik heb er zelf niets aan overgehouden) houd ik -ook in mijn koekblik- gepaste afstand van die ondingen!

Tel daarbij op dat ik begin dit jaar opnieuw een analoog fototoestel heb gekocht (zo'n ding waar rolletjes in moeten), via MP een complete (kleuren)doka op de kop heb kunnen tikken en je weet waar ik de komende tijd mee aan de slag ga. De snelheid met zo'n stuk staal om je nek is behoorlijk laag kan ik je zeggen. Ik ben al op zoek naar een grootformaat camera (4x5, voor de liefhebbers) om het tempo er nog meer uit te halen... Plus dat de bouw van die doka ook nog wat voeten in de aarde heeft (waar, hoe, afmeting, kan dat allemaal wel, hoe pak ik het aan?).

Qua vervoer gok ik voor straks op nog een andere klassieker (het blijft wel een boxer, in ieder geval). Als de motor de deur uit is wordt die waarschijnlijk opgevolgd door een 2CV-achtige. Mijn voorkeur gaat uit naar een Ami 6 berline, maar een lelijke eend is ook goed. In die laatste kan ik toch naar de hemel blijven kijken (behalve als het echt regent).

Kortom: ik ben er wel uit, ook al heeft het nemen van de beslissing zo lang geduurd. Ik ben op dit moment op zo'n punt in het leven waarbij je prioriteiten verschuiven en je bedenkt dat je niet alles -ten volle- kunt blijven doen. En ik merk dat het fotograferen een hoop plezier met zich meebrengt die ik op de motor lang niet heb gehad. Dussss...

Omdat ik werk in het onderwijs, en DUS het laatste woord wil hebben (hmmm) gooi ik bij deze dit onderwerp ook maar op slot. Het is mooi geweest. Nogmaals dank voor al jullie reacties en we komen elkaar op een of andere manier nog wel tegen!

Groet,

Dave

Dave,
Dank voor je foto's en je inzet voor het forum.
Deze reactie na die van jou omdat ik -ook in het onderwijs- ook vaak het laatste woord wil hebben......
Kijk uit (door de lens) !

Ok meester Dave, we zullen het draadje weer op slot gooien.
Tot ziens, groetjes aan je gezin en veel plezier met het zoeken naar een mooie klassieker.

Jenny en Jos

Dave schreef:Allen dank voor de reacties: hartverwarmend (zoals ik gewend ben van dit forum, overigens).

En nogmaals: de helm gaat de deur niet uit, de motor is (nog) niet weg. De tip om vooral te blijven rijden, al is het maar 1 keer per jaar, heb ik al gehad om zo de voortgang in techniek een beetje bij te kunnen houden. Die tip kwam van een motormaatje (70+) die ook een jaar of twintig niet gereden heeft in verband met zijn gezin.

Maar het gegeven dat ik op moet letten of die auto uit die zijstraat het wel redt om op tijd stil te staan (komt steeds vaker voor) en of die vrachtwagen mij echt wel gezien heeft (ik neem de gok echt nooit) kost me steeds meer plezier in het motorrijden. En als gezegd het ontbreekt me nu aan tijd (en daarbij prioriteit) om op een rustig moment te vertrekken. Mijn gezin speelt bij die keuze uiteraard een belangrijke rol.

Plus dat ik onderhuids toch een behoorlijke afkeer heb gekregen van fietsen die op trekhaken staan. Nadat ik er eentje vanaf heb zien vallen op de snelweg (ik heb er zelf niets aan overgehouden) houd ik -ook in mijn koekblik- gepaste afstand van die ondingen!

Tel daarbij op dat ik begin dit jaar opnieuw een analoog fototoestel heb gekocht (zo'n ding waar rolletjes in moeten), via MP een complete (kleuren)doka op de kop heb kunnen tikken en je weet waar ik de komende tijd mee aan de slag ga. De snelheid met zo'n stuk staal om je nek is behoorlijk laag kan ik je zeggen. Ik ben al op zoek naar een grootformaat camera (4x5, voor de liefhebbers) om het tempo er nog meer uit te halen... Plus dat de bouw van die doka ook nog wat voeten in de aarde heeft (waar, hoe, afmeting, kan dat allemaal wel, hoe pak ik het aan?).

Qua vervoer gok ik voor straks op nog een andere klassieker (het blijft wel een boxer, in ieder geval). Als de motor de deur uit is wordt die waarschijnlijk opgevolgd door een 2CV-achtige. Mijn voorkeur gaat uit naar een Ami 6 berline, maar een lelijke eend is ook goed. In die laatste kan ik toch naar de hemel blijven kijken (behalve als het echt regent).

Kortom: ik ben er wel uit, ook al heeft het nemen van de beslissing zo lang geduurd. Ik ben op dit moment op zo'n punt in het leven waarbij je prioriteiten verschuiven en je bedenkt dat je niet alles -ten volle- kunt blijven doen. En ik merk dat het fotograferen een hoop plezier met zich meebrengt die ik op de motor lang niet heb gehad. Dussss...

Omdat ik werk in het onderwijs, en DUS het laatste woord wil hebben (hmmm) gooi ik bij deze dit onderwerp ook maar op slot. Het is mooi geweest. Nogmaals dank voor al jullie reacties en we komen elkaar op een of andere manier nog wel tegen!

Groet,

Dave