Even voorstellen
Geplaatst: 03 dec 2014, 20:10
Ik ben Rien de Vos en woon sinds bijna anderhalf jaar in Klatovy in Tsjechië, een voormalige zustergemeente van Heemskerk. Een pensionado dus, zoals jullie ongetwijfeld begrijpen en niet meer één van de jongsten. Neemt niet weg, dat de motor nog steeds een belangrijk deel van mijn leven is.
Eigenlijk ben ik heropstapper sinds 2006. Ergens rond 1970 ben ik begonnen met een motor, die ik van een vriend cadeau kreeg. Een James uit 1950 - net een jaar ouder dan ik - met een eencilinder Villiers motorblokje van 200 cc. Mijn eerste "serieuze" vervoermiddel.
In 1973 schafte ik mezelf een Suzuki GT250 bij Cas Zwart in Alkmaar aan, die ik een paar jaar later inruilde voor een Suzuki GT750, de driecilinder met de waterkoeling. Fijne motor, al reed ik hem binnen een jaar kapot. Onderuit op een slechte plek in een bocht bij het viaduct in Beverwijk. De volgende motor was een Honda CB550K, mijn eerste viertakt.
Een flink aantal jaren na de verkoop van de Honda besloot ik weer te gaan rijden. De files in het verkeer van mijn woonplaats Castricum naar mijn tijdelijke werkgever KLM waren me te lang en te tijdrovend om in de auto te blijven zitten. Dat was natuurlijk een prima excuus om weer op te stappen!!
Na de Kawasaki VN750 Vulcan volgden een Yamaha XVZ1300 Royal Star, een Honda ST1100, een Honda VT1100C2 en een Honda VT1100C3. De laatste motor heb ik eind juli 2013 van Castricum naar Klatovy gereden. Heerlijke rit!!
Afgelopen zomer heb ik een proefrit gemaakt op een R1100RT in Duitsland. Bij terugkomst viel me pas op, dat ik de hele tijd met opgeslagen vizier had rondgereden. Iets wat ik met de Honda niet hoefde te proberen. Omdat ik toch wat last had van "scheidingsangst", heb ik eerst een proefrit met mijn Shadow gemaakt zonder het windscherm. Dat beviel me al een heel stuk beter.
Helaas was de rit na 20 kilometer voorbij. Een auto draaide onverwachts vóór mij de weg op. Remmen of uitwijken kon niet meer en een botsing was het gevolg.
Ik was tamelijk ernstig gewond - gebroken kuitbeen, gebroken hand, diverse lelijke schaafwonden, ook in gezicht maar gelukkig in veel mindere mate (bewijst maar weer, dat een integraal veiliger is dan een jethelm). In de periode na het ongeluk "liep" ik stomtoevallig tegen een R850RT, een voormalige Duitse politie-BMW aan en besloot deze op basis van mijn eerdere ervaring te kopen.
Rijden kan ik op dit moment nog niet, want drie weken geleden moest ik alsnog worden geopereerd aan mijn been, maar we - de motor en ik - staan beiden te trappelen om te gaan rijden. En ik moet er ook bij vertellen, dat ik na de Royal Star al op zoek ben gegaan naar een RT. Eigenlijk komt een oude wens (Cas Zwart was ook BMW-dealer, maar ze waren me te duur) toch uiteindelijk nog uit.
Leuk om bij een club te horen, die zo enthousiast is als die van jullie! Ik hoop, dat ik ook t.z.t. mijn steentje kan bijdragen.
Vossie1951
Eigenlijk ben ik heropstapper sinds 2006. Ergens rond 1970 ben ik begonnen met een motor, die ik van een vriend cadeau kreeg. Een James uit 1950 - net een jaar ouder dan ik - met een eencilinder Villiers motorblokje van 200 cc. Mijn eerste "serieuze" vervoermiddel.
In 1973 schafte ik mezelf een Suzuki GT250 bij Cas Zwart in Alkmaar aan, die ik een paar jaar later inruilde voor een Suzuki GT750, de driecilinder met de waterkoeling. Fijne motor, al reed ik hem binnen een jaar kapot. Onderuit op een slechte plek in een bocht bij het viaduct in Beverwijk. De volgende motor was een Honda CB550K, mijn eerste viertakt.
Een flink aantal jaren na de verkoop van de Honda besloot ik weer te gaan rijden. De files in het verkeer van mijn woonplaats Castricum naar mijn tijdelijke werkgever KLM waren me te lang en te tijdrovend om in de auto te blijven zitten. Dat was natuurlijk een prima excuus om weer op te stappen!!
Na de Kawasaki VN750 Vulcan volgden een Yamaha XVZ1300 Royal Star, een Honda ST1100, een Honda VT1100C2 en een Honda VT1100C3. De laatste motor heb ik eind juli 2013 van Castricum naar Klatovy gereden. Heerlijke rit!!
Afgelopen zomer heb ik een proefrit gemaakt op een R1100RT in Duitsland. Bij terugkomst viel me pas op, dat ik de hele tijd met opgeslagen vizier had rondgereden. Iets wat ik met de Honda niet hoefde te proberen. Omdat ik toch wat last had van "scheidingsangst", heb ik eerst een proefrit met mijn Shadow gemaakt zonder het windscherm. Dat beviel me al een heel stuk beter.
Helaas was de rit na 20 kilometer voorbij. Een auto draaide onverwachts vóór mij de weg op. Remmen of uitwijken kon niet meer en een botsing was het gevolg.
Ik was tamelijk ernstig gewond - gebroken kuitbeen, gebroken hand, diverse lelijke schaafwonden, ook in gezicht maar gelukkig in veel mindere mate (bewijst maar weer, dat een integraal veiliger is dan een jethelm). In de periode na het ongeluk "liep" ik stomtoevallig tegen een R850RT, een voormalige Duitse politie-BMW aan en besloot deze op basis van mijn eerdere ervaring te kopen.
Rijden kan ik op dit moment nog niet, want drie weken geleden moest ik alsnog worden geopereerd aan mijn been, maar we - de motor en ik - staan beiden te trappelen om te gaan rijden. En ik moet er ook bij vertellen, dat ik na de Royal Star al op zoek ben gegaan naar een RT. Eigenlijk komt een oude wens (Cas Zwart was ook BMW-dealer, maar ze waren me te duur) toch uiteindelijk nog uit.
Leuk om bij een club te horen, die zo enthousiast is als die van jullie! Ik hoop, dat ik ook t.z.t. mijn steentje kan bijdragen.
Vossie1951
en bedankt voor je leuke en uitgebreide introductie. 
en bedankt voor je uitgebreide introductie.
vele plezierige kilometers zal gaan maken! ![[groet]](./images/smilies/motorgroet1.jpg "motorgroet"){kind=small}
Eilert