Unicum

[Tha_biker]

Zondag een unicum meegemaakt op de RT van mijn vrouw Kim, die ik overigens niet graag nog een keer meemaak... Ik rij samen met Kim vanuit Zeeland terug naar Tiel. We hebben net gewisseld en ik zit aan het stuur. Plots voel ik dat er iets mis is, het lijkt net of het frame opeens van elastiek is geworden. Gelukkig geeft een bord aan dat het nog 1,2 kilometer naar een parkeerplaats is. Ik ga van het gas en stuur de parkeerplaats op. Daar blijkt het ventiel van het achterwiel kapot te zijn. Hebben we al twee keer eerder meegemaakt, op zich dus niks speciaals.

ANWB gebeld en die is binnen een half uur ter plaatse. Net zoals vorige keer bij het voorwiel wordt het ventiel gerepareerd met twee ty-raps (dat ging toen perfect, ik ben met die noodreparatie nog van Utrecht naar Veldhoven via Tiel gereden). De ANWB-man blaast de band extra hard op, zodat we zeker thuis komen, ook al zou het ventiel een beetje lekken. Kim en ik kijken even naar de band, terwijl de ANWB-man weer wegrijdt. We zien wel dat de band enigszins vervormd is en warm aanvoelt, maar staan er verder niet bij stil en draaien de snelweg weer op. Ongeveer 15 kilometer verderop, bij de laatste afslag op de A15 voor afslag Tiel-West, besluiten we toch binnendoor verder te rijden, want het voelt niet goed aan. Ik draai de afslag op en in de bocht naar rechts voel ik allemaal vreemde dingen achter. De bocht naar links op het volgende kruispunt neem ik dan ook voorzichtig, maar toch horen we opeens een keiharde knal. De controle over de motor is compleet zoek en Kim zit van schrik in mijn nek. Gelukkig kan ik de motor rechtop houden en net voorkomen dat we tegen een middenberm omhoog rijden. Enigszins geschrokken stappen we af en constateren het volgende:


Het blijkt dat we een klapband hebben gehad. Blijkbaar was de band toch te warm geworden bij het lekke ventiel en heb ik er iets te lang op doorgereden. Godzijdank kregen we de klapband niet op de snelweg, met 120 km/uur...

Nog maar eens de ANWB gebeld, die een bergingswagen laat komen. Door drukte bij de ANWB staan we wel een tijdje, maar we zijn allang blij dat er hulp onderweg is. Want ook al staan we maar 7 kilometer van huis, een motor met een platte achterband duwen is geen pretje. Ook het op de bergingswagen rijden van de motor is nog een avontuur op zich, want de motor wil alle kanten op, behalve rechtdoor. En dan is zo'n RT echt zwaar... Maar samen met de chauffeur van de bergingswagen lukt het om de RT heelhuids op te laden, thuis weer af te laden en in de garage te zetten.


En dan staat dit in de garage (let ook op de nummerplaat, die is compleet verbogen door de kracht die vrijkwam):



Moraal van het verhaal: vervang je ventielen op tijd en rij langzaam als je een klapband gaat krijgen!

[Walter]

Tsjee zeg, dat zijn een paar bruikbare engeltjes die op jullie schouders hebben gezeten.
Wat een schade aan de band, en wat goed dat je de boel hebt kunnen redden!!!

Is de nummerplaat verbogen door de kracht die vrijkwam van de klapband????
Ziet er wel naar uit dat ook de achtervelg vervangen of minimaal gerepareerd moet worden, of heb ik het mis?


Veel sterkte gewenst!

[Jan R1200RT]

Eeeeeks, de fiets aan het stuur vast gezet op de sleepwagen :
Hopelijk niet te strak / niks krom getrokken........
Normaal gesproken dus noooooit doen, trekbanden altijd alleen aan de kroonplaat / voorpoten en/of frame vastzetten.
Zouden ze bij de ANWB toch moeten weten

Mooie blik in het inwendige van de band (de koortlagen).
Maar je hebt dus echt geluk gehad.
Leuke moraal overigens (wisten we volgens mij al :lol: ).

[Tha_biker]

@Big W(alter): Denk idd dat de nummerplaat verbogen is door de kracht, of wellicht door een stuk rubber (alhoewel we die niet meer gevonden hebben). De linkerschroef waarmee de nummerplaat vast zat, is gewoon doormidden gebroken... De velg heeft verder alleen wat lakschade, maar da's niet zo erg. Daar kunnen we dus gelukkig gewoon mee verder knorren.

@Jan R1200RT: De motor staat met een speciaal stuurharnas vast:

Die dingen zijn speciaal ontworpen voor dit soort dingen, dus ik neem aan dat dat goed zit... Het is idd wel een keer leuk om zo'n band van binnen te zien, maar volgende keer doe ik het toch op een andere manier denk ik...