(In)consequent rijgedrag?

[HansD]

Naar een idee van Ralph:
Aan de ene kant doen we alles om het motorrijden veiliger te maken (kleding, verlichting, cursussen, afstand houden, etc.); aan de andere kant willen we graag dat motorrijden spannend is (optrekken, bochten rijden). Dit levert vaak tegenstrijdige situaties op.

Enerzijds zie ik motorrijders (lees ook mijzelf) risico's nemen die voor de ene mogelijk met meer controle worden genomen dan bij een ander. Ik kan echt heel veel voorbeelden op noemen, maar neem deze: groepje gaat samen rijden en de gene met de minste ervaring beland achter in de groep. Moet zijn grenzen overschrijden om de ervaren rotten bij te houden. Dat is gevaarlijk. Of we zijn even lekker bochten aan het raggen, maar missen zo nu en dan overzicht. Hoe ga je zoiets aan jezelf of thuis uitleggen, dat je een veiliger motorrijder bent!

Of anders gezegt, stel dat je tijdens het woon-werk verkeer je voorbeeldig gedraagt en 22 jaar zonder schade weet uit te zingen. Dan ben je nog steeds geen veiliger rijder als je vervolgens moet vaststellen dat je op dat ene leuke ritje met je vrienden te ver bent gegaan, te veel risico hebt genomen bij die ene bocht.

Dit is mogelijk echt een lastig onderwerp die eerlijkheid afdwingt.

Heb je ook voorbeelden van tegenstrijdig gedrag bij jezelf of anderen?
Hoe ga je hier mee om?
Hans

[JOS WRSM]

Ik kan ze bij mijn rijgedrag niet zo 1-2-3 vinden.
Vroeger wel, nu ben ik dusdanig door schade en schande wijs geworden dat ik risicovol of inconsequent rijdrag zoveel mogelijk uitsluit. Motorrijden geeft immers al veel meer risico's en ik denk dat ik me die nu wel bewust ben.
Maar wat de een extra risico vindt, is voor de ander de normaalste zaak van de wereld.

[HansD]

Dus nooit meer een billen-knijp-moment? Heel mooi! Daar kan ik nog van leren.

Ik betrap me er wel eens op dat ik toch net wat te hard tussen de file door rijd, of dat het opeens heel erg smal wordt.
Meestal door gebrek aan concentratie (met mijn hoofd bij mijn werk of iets anders), maar ook wel om lekker snel thuis of op je werk te zijn. Ik stop dan helemaal met tussendoor rijden en voeg in tussen de koekblikken.
Lastig vind ik ook het file rijden op de 2e of 3e baan - ongemerkt kom je dan in de dooie hoek van autos op de baan rechts van je. Dat is dan voortdurend gas terug of gas bij, om uit de dooie hoeken te blijven.

Hans

[JOS WRSM]

Dat zeg ik niet, Hans, ook bij mijn rijstijl, zijn er af en toe best "momentjes" hoor, zoals gezegd lopen we meer risico dan koekblikgebruikers.
Maar het grote verschil is dat jij woon- werkverkeer doet en ik 80% voor de lol rijd en geen dagelijkse sleurritten heb.
Het komt dus zelden voor dat ik tussen files door moet en als dat wel voortkomt rij ik stapvoets en zorg ik dat er bij de e.v. afrit vanaf ben.
Ik denk dat, hoe consequent we ook zijn, erg veel risico lopen, zeker degenen die woon- werkverkeer doen.

Dus nooit meer een billen-knijp-moment? Heel mooi! Daar kan ik nog van leren.

Ik betrap me er wel eens op dat ik toch net wat te hard tussen de file door rijd, of dat het opeens heel erg smal wordt.
Meestal door gebrek aan concentratie (met mijn hoofd bij mijn werk of iets anders), maar ook wel om lekker snel thuis of op je werk te zijn. Ik stop dan helemaal met tussendoor rijden en voeg in tussen de koekblikken.
Lastig vind ik ook het file rijden op de 2e of 3e baan - ongemerkt kom je dan in de dooie hoek van autos op de baan rechts van je. Dat is dan voortdurend gas terug of gas bij, om uit de dooie hoeken te blijven.

Hans

[Ralph Romein]

Ik heb een 30 jaar ervaring in de zweefvliegerij. Zweefvliegen heeft veel van motorrijden in de zin dat het altijd concentratie vergt. Daarentegen staat de zweefvliegerij bol van regels,procedures en afspraken ten goede van de veiligheid. Heb daar veel van geleerd.

Ook in de vliegerij komen ongelukken voor, gelukkig niet zoveel. Er zijn echter twee groepen die de ongelukken maken, de vliegers die net solo zijn gegaan (alleen mogen gaan vliegen) en een verkeerde keuze maken op een bepaald moment, anders dan hun is geleerd. De andere zijn de zeer ervaren vliegers met 20 jaar of meer ervaring. Omdat het altijd goed ging schuift heel langzamerhand de grens van het mogelijke op en dan kan het een keer mis gaan. De sociale controle in de vliegerij is groot en dat helpt je goed na te blijven denken. In de motorwereld merk ik dat minder, die sociale controle. De vraag is dus, hoe blijf je scherp! Een van die dingen is voor mij de voortgezetten rijopleiding bijvoorbeeld.

Gr, Ralph

[Baird]

Herken het een en ander heren,

Verhaal van Ralph, jaren gesleuteld en gevlogen met helikopters, weet dan dat je iedere keer weer de concentratie moet bewaren: zit alles echt weer goed op zijn plek en vast, heeft de besturingsmechaniek de volledige vrijheid van beweging, haalt die motor het vermogen; maar ook de vlieger: die heeft in het gras liggen dutten en moet weer gaan testen: hoe fris is die het eerste minuten?? Altijd je kop er bij houden dus!!

Als we met een groep rijden doen we juist de minst ervaren rijder achteraan enz, hem/haar is verteld om in eigen tempo te rijden en dat er bij een belangrijke kruising of afslag gewacht wordt, hoeft niemand geforceerd harder te rijden dan dat hij eigenlijk wilde.

Wat 'dat ene momentje' betreft ken ik ze ook, in je enthousiasme laat je je even meeslepen om nog net in te halen voor een bocht terwijl even later blijkt dat na de bocht er totaal geen verkeer is en je maat stopt voor een 'foto-momentje' , dan denk je ook dat je je nog even dood had kunnen rijden voor helemaal niks.

Wat die files aangaat: ik rij expres met alle drie de koffers, ben ik breder en laat ik me niet verleiden om door tè kleine gaatjes te rijden.

[Stingray]

Ik denk dat velen van ons veelal zullen proberen de risico's tot een minimum te beperken. Logisch.
Dit doen we meestal door te anticiperen op anderen en hun (rij)gedrag. We kijken verder vooruit dan een automobilist etc. Aan de ander kant willen we sturen met onze motor. Logisch. Zolang we op deze momenten onze eigen capaciteiten en die van onze motor kennen en daar een marge op in bouwen om te kunnen corrigeren ( voor die fouten van een ander, uiteraard ) dan kun je in mijn ogen niet veel meer doen. Wel kunnen we die capaciteiten vergroten door bijv. een VRO te doen.

Iedere motorrijder heeft denk ik wel momenten dat je erop gewezen wordt dat je capaciteiten even niet aansluiten bij het rijgedrag die je op dat moment vertoont. Dan kun je of een waarschuwing krijgen en weer met beide voeten op de aarde worden gezet of je wordt direct gestraft en bent een potentiele donor.

Dat we een hoger risico lopen en kwetsbaarder zijn is een gegeven en zullen we moeten accepteren.

[DutchBear]

@Stingray: helemaal mee eens.

Een motor is de facto leuker èn gevaarlijker.
Naast alle voorzorgsmaatregelen die je zelf kunt nemen heb je ook gewoon af toe wat mazzel nodig.
Mazzel die bij auto's is ingebouwd in de vorm van kreukelzones en gordels....