BMW Ride & Talk

18 december 2013 reed ik met mijn R1200RT vanaf Doetinchem naar Den Haag voor mijn werk. Uiteraard in de ochtend spits. Maar de A12 heeft in de buurt van Bodegraven voldoende rijstroken om het verkeer goed door te laten rijden.
Rijdt hier met een gangetje van 120km als ik in ene op circa 30 meter voor me iets vreemd zie. Wanneer ik door heb wat het is ben ik al dicht in de buurt. Het blijkt een professionele aluminium trap met een dikte van circa 40 cm te zijn die eigenhandig met circa 120 km de rijbaan over glijdt richting de middenberm. Direct daarna zie ik een stationauto heel scherp de rijbanen oversteken richting de vluchtstrook. Omdat deze auto voorzien was van een dakdrager met een lege spanband ga ik vanuit dat de gene is die zijn lading verloren is.
Had er niet aan moeten denken wat er gebeurt was wanneer ik deze glijdende trap onder mijn motor had gekregen. Zelfs in december krijg je het dan even warm op de motor.

Dat zijn de beruchte "MOMENTJES", zoals Olav Mol vaak zegt. Je hebt immers tijd gehad om goed te anticiperen. 't Had ook helemaal verkeerd kunnen gaan . . . als . . . .

Ik had hetzelfde gevoel een paar jaar terug:



Vlak voor het Rottepolderplein (waar het zo lekker waaien kan) haal ik een Duitse auto in met fietsen op het dak, kijk in mijn spiegel of ik er voorbij ben en zie allebei de fietsen over de A9 stuiteren......




Dan krijg je het inderdaad even warm......

Ik heb lang geleden, vorige eeuw, een keer mazzel gehad toen vlak voor de Drechttunnel een glaswagel een dubbelglas raam verloor. De glasplaat zat niet goed vast en schoof tussen de andere glasplaten uit en schoof zo van de auto. Op het moment dat de glasplaat loskwam van de auto versplitterde deze meteen en ging er dus een golf aan rond vliegend glas op minder dan een meter langs mij heen. Ik had niks en ook mijn motor was niet geraakt.


Over mazzel gesproken.


Vanavond minder mazzel en eigenlijk toch ook weer flinke mazzel want ik stond stil voor de stoplicht en toen kreeg ik ineens een klap van achteren. Er stonden 3 andere auto's achter mij en op de achterste klapte iemand achterop. De auto achter mij werd hierdoor tegen de trekhaak van mijn auto gelanceerd. Ik had hier eigenlijk ook weer mazzel dat ik de laatste in de rij was en hierdoor verder geen of nauwelijks schade had, niet zichtbaar in ieder geval. Morgen even langs de garage om te laten checken of ik echt geen schade heb.


Groet
Cees

Snellecees schreef:Ik heb lang geleden, vorige eeuw, een keer mazzel gehad toen vlak voor de Drechttunnel een glaswagel een dubbelglas raam verloor. De glasplaat zat niet goed vast en schoof tussen de andere glasplaten uit en schoof zo van de auto. Op het moment dat de glasplaat loskwam van de auto versplitterde deze meteen en ging er dus een golf aan rond vliegend glas op minder dan een meter langs mij heen. Ik had niks en ook mijn motor was niet geraakt.

Echt een geval van scherven brengen geluk. Er maar niet aan denken hoe het anders af zou kunnen lopen _003

Een vliegende trap net voor mij heb ik ook een keer gehad. Gelukkig vloog hij voor de neus van een vrachtauto de berm in. Ik heb ook één keer een stuk hout weg moeten slaan dat tussen twee wielen uit kwam van een vrachtauto. Anders had ik het stuk hout in mijn nek gehad. En met de auto één keer een vrachtwagenkrik voor me en een grote lichtbalk op de weg. Waar ik met 90km overheen ging met auto en caravan. Misschien reist mijn engel vaak mee.

Ton1959 schreef:Misschien reist mijn engel vaak mee.

Rij daarom ook nooit sneller als je engel kan vliegen...

Wat een verhalen allemaal ik heb blijkbaar veel geluk.
44 jaar en meer dan 1miljoenkilometer verder op de motor zowel in de zomer als de winter heb ik nooit wat meegemaakt.
Het enige leuke voorval was toen ik net mijn motor had en een keer wat snel optrok bij een stoplicht, ik er achterkwam
dat mijn vriendin niet meer achter op de motor zat.

Anton

Heb je haar nog teruggevonden?

bjanolte schreef:Heb je haar nog teruggevonden?

Ja zeker, ik miste haar na 200 meter en ben terug gereden. Ze zat gierend van de lach nog op de weg voor het stoplicht.
Dit speelde zich af in 1970, daarna hebben we tot aan haar overlijden in 2001 nog heel veel kilometers samen gereden.

Anton