Weekje Frankrijk september 2013 part 2
Geplaatst: 03 okt 2013, 16:06
WOENSDAG 18-9 NARBONNE – SAINT PONS – CAP D’AGDE 145 KM
Vandaag leggen we het minste kilometers af. Het is prachtig weer en ik zou graag naar Cap d’Agde gaan kijken. Al veel gehoord over het sekstoerisme en nieuwsgierig als ik ben…. We rijden een kort maar mooi stuk het binnenland in richting St Pons wat achter een colletje ligt waar we in de regen rijden. Dan maar terug richting zon en tijdens de middag arriveren we in Cap. Bureau de Tourisme gesloten en berewarm. We smelten zowat in onze lederen pakken. Ik wordt wat zenuwachtig en wil zo snel mogelijk mijn korte broek aantrekken en naar het strand gaan. Ik had beter wat langer rondgereden want ik boek een hotel aan de verkeerde kant van Cap. Prachtige middag op het (winderige) strand doorgebracht en ’s avonds lekker gegeten en wat betreft het sekstoerisme : ik heb geen blote borst gezien.
DONDERDAG 19-9 CAP D’AGDE – TOULOUSE – SAINT GAUDENS – TOURMALET – BIELLE 496 KM
Volgens het weerbericht gisteren wordt het over heel Frankrijk bewolkt maar droog en wordt het de rest van de week enkel maar beter en zonniger. We beslissen dan maar om terug richting Pyreneeën te rijden. We nemen, via Toulouse, autosnelweg tot Saint Gaudens vanwaar we terug gaan kronkelen door de prachtige bergen. Op de autosnelweg worden we speelbal van de mistral, het is toch niet zonder risico dat we de sterke rukwinden trotseren. In St Gaudens stoppen we eerst in de plaatselijke bar voor een snel broodje. We vermaken ons er geweldig door de plaatselijke bergbevolking te bekijken die er hun lunch komen eten. Iedereen uit de filmindustrie lijkt er te zitten : de bultenaar van Notre Dame, het monster van Frankenstein, Mr Bean en ga zo maar door, je houdt het niet voor mogelijk. Chrisje begint er van te schaterlachen en als ze er later op de dag aan terugdenkt rijd ik gewoon rond met een sirene. In de bergen komen we op het terrein van de wielerfanaten. Ik heb er bewondering voor en ben blij dat ik zelf de bergen met de motor bedwing. Het wordt (weeral) een schitterende dag met fabelachtige vergezichten. Na de col d’Aspin rijden we richting col de Tourmalet. Als we vertrekken op de col komt er juist een gedeeltelijk verlamde dame in een soort ligfiets die ze met haar armen bedient aan. RESPECT. We rijden naar La Mongie op weg naar de col en al snel komt er mist opzetten. In La Mongie kan ik nog net mijn voorwiel en de lichten van de vorige wagen zien. Stapvoets rijden we verder tot we aan de wegmarkeringen zien dat we ons op een grote parking bevinden. Even verderop vinden we een herberg waar we stoppen voor een warm drankje en een wijntje. De vriendelijke uitbater meldt ons dat we toch niet verder kunnen want de Col du Tourmalet is gesloten. Het is nu toch al rond 17 u. en we raadplegen onze gids : in Bielle baat Francis, zelf motard, hotel l’Ayguelade uit…. Blijkbaar een aanrader. We reserveren telefonisch, als het goed is komen we aan rond 19 u. We rijden terug door de mist naar beneden en al snel klaart het op. Bernard leidt ons via Lourdes naar Bielle. En het is inderdaad een aanrader, de moeite om te stoppen als je daar rondrijdt. Een zeer ruime en mooie kamer met prachtige inloopdouche en apart toilet. De RT mag op stal in de garage en Francis blijkt dan ook nog eens een fantastische kok te zijn. We genieten van de plaatselijke koolsoep en nemen nadien de kip in rode wijnsaus. De afsluiter wordt crème brulée met nadien een armagnac van 1975. We kruipen voldaan in bed met een glaasje wijn en stellen vast dat zelfs Robert deNiro perfect Frans spreekt. Weerbericht checken is niet meer nodig, het ging toch alleen maar beter worden.
Vandaag leggen we het minste kilometers af. Het is prachtig weer en ik zou graag naar Cap d’Agde gaan kijken. Al veel gehoord over het sekstoerisme en nieuwsgierig als ik ben…. We rijden een kort maar mooi stuk het binnenland in richting St Pons wat achter een colletje ligt waar we in de regen rijden. Dan maar terug richting zon en tijdens de middag arriveren we in Cap. Bureau de Tourisme gesloten en berewarm. We smelten zowat in onze lederen pakken. Ik wordt wat zenuwachtig en wil zo snel mogelijk mijn korte broek aantrekken en naar het strand gaan. Ik had beter wat langer rondgereden want ik boek een hotel aan de verkeerde kant van Cap. Prachtige middag op het (winderige) strand doorgebracht en ’s avonds lekker gegeten en wat betreft het sekstoerisme : ik heb geen blote borst gezien.
Volgens het weerbericht gisteren wordt het over heel Frankrijk bewolkt maar droog en wordt het de rest van de week enkel maar beter en zonniger. We beslissen dan maar om terug richting Pyreneeën te rijden. We nemen, via Toulouse, autosnelweg tot Saint Gaudens vanwaar we terug gaan kronkelen door de prachtige bergen. Op de autosnelweg worden we speelbal van de mistral, het is toch niet zonder risico dat we de sterke rukwinden trotseren. In St Gaudens stoppen we eerst in de plaatselijke bar voor een snel broodje. We vermaken ons er geweldig door de plaatselijke bergbevolking te bekijken die er hun lunch komen eten. Iedereen uit de filmindustrie lijkt er te zitten : de bultenaar van Notre Dame, het monster van Frankenstein, Mr Bean en ga zo maar door, je houdt het niet voor mogelijk. Chrisje begint er van te schaterlachen en als ze er later op de dag aan terugdenkt rijd ik gewoon rond met een sirene. In de bergen komen we op het terrein van de wielerfanaten. Ik heb er bewondering voor en ben blij dat ik zelf de bergen met de motor bedwing. Het wordt (weeral) een schitterende dag met fabelachtige vergezichten. Na de col d’Aspin rijden we richting col de Tourmalet. Als we vertrekken op de col komt er juist een gedeeltelijk verlamde dame in een soort ligfiets die ze met haar armen bedient aan. RESPECT. We rijden naar La Mongie op weg naar de col en al snel komt er mist opzetten. In La Mongie kan ik nog net mijn voorwiel en de lichten van de vorige wagen zien. Stapvoets rijden we verder tot we aan de wegmarkeringen zien dat we ons op een grote parking bevinden. Even verderop vinden we een herberg waar we stoppen voor een warm drankje en een wijntje. De vriendelijke uitbater meldt ons dat we toch niet verder kunnen want de Col du Tourmalet is gesloten. Het is nu toch al rond 17 u. en we raadplegen onze gids : in Bielle baat Francis, zelf motard, hotel l’Ayguelade uit…. Blijkbaar een aanrader. We reserveren telefonisch, als het goed is komen we aan rond 19 u. We rijden terug door de mist naar beneden en al snel klaart het op. Bernard leidt ons via Lourdes naar Bielle. En het is inderdaad een aanrader, de moeite om te stoppen als je daar rondrijdt. Een zeer ruime en mooie kamer met prachtige inloopdouche en apart toilet. De RT mag op stal in de garage en Francis blijkt dan ook nog eens een fantastische kok te zijn. We genieten van de plaatselijke koolsoep en nemen nadien de kip in rode wijnsaus. De afsluiter wordt crème brulée met nadien een armagnac van 1975. We kruipen voldaan in bed met een glaasje wijn en stellen vast dat zelfs Robert deNiro perfect Frans spreekt. Weerbericht checken is niet meer nodig, het ging toch alleen maar beter worden.