BMW Ride & Talk

Een weekje of drie geleden....tijdens de ergste avondspits ooit.

Einde van de werkdag. Moe. Je wilt naar huis. Naar je gezin. Aan tafel. Wijntje.

Weersverwachting was niet gunstig. Kans op sneeuwval. Buienradar aan. 'Och', denk je, 'als ik nu vertrek blijf ik het ergste wel vooruit'. Ik kon met de trein gaan, maar da's maar gedoe. Dacht ik.
Je loopt naar je motor en de eerste vlokken komen naar beneden. De hele route die ik af moet leggen (60km) bestaat louter uit snel- en hoofdwegen. Je denkt 'dat blijft wel schoon met al dat verkeer. Pekel wordt goed ingereden'.
Je stapt op je fiets. Starten. Shit. ABS doet het niet. Niet resetten, want dat geeft vertraging en je wil voor de sneeuwbui thuis zijn. Hopla de weg op.
De eerste kilometers denk je dat je gelijk hebt. Dan gaat het harder sneeuwen. Al snel ontstaan files. He, de strook tussen de rijstroken is wit geworden. 'Filerijden' wordt lastig. Toch maar proberen. Binnen 3 minuten glij je er bijna onderuit als een wagen plotseling van rijstrook wil verwisselen. Shit. Dit wordt niks.
Dan maar aansluiten in de file. Het wordt witter en gladder. De vluchtstrook is onberijdbaar. Stapvoets rijd je mee met de file.
Dan staat de file stil. En ik dus ook. Het vriest een graad of zes. Mijn handen worden koud. Mijn voeten ook.
Weer een paar meter opgeschoten. Ik krijg kramp. Kramp in mijn handen en voeten. Koppelen wordt lastig.
Het wordt een lange rit.

Om een lang verhaal kort te maken: over de 60km heb ik ruim 3,5 uur gedaan. Onderkoeld, moe maar gelukkig 'heel' ben ik aangekomen. Ik heb mijn motor de afgelopen 3 weken niet meer aangeraakt. Zoiets wil ik niet meer meemaken.
Nu het weer warm water regent ga ik weer rijden.

Lessons learned: bij twijfel, motor gewoon lekker laten staan en pak de trein/bus of laat je ophalen. Rijden in de sneeuw is geen fun. Gevaarlijk. En je bent langer dan gedacht onderweg!

gr.,
Martin

Pfffff heel herkenbaar, Martin. Dit overkwam mij ook ongeveer een paar weken geleden. Ik had echter ongeveer een uur voorsprong en iets meer geluk. Ik moest ook op het sneeuwvrije rijstrookje blijven rijden. Maar het verkeer zat gelukkig nog niet vast. Met terugschakelen had m'n achterwiel ook al geen grip meer. Mijn straat inrijdend was het al 1 wit geheel waar ik alleen rechtuit kon rijden. Maar ik ben heelhuids thuisgekomen en dacht ook: Dit was 1 dag teveel doorgereden... Deze week het hok weer aangezwengeld en met veel kuchten kwam ' ie weer tot leven. We gaan vrolijk verder en hopen op niet nog zo'n periode.

Heel erg herkenbaar, ik heb precies hetzelfde meegemaakt. Ik hoefde echter maar 30km.
Glibberend en verkleumd naar huis gereden, motor de garage in: dit nooit meer!!!!
Ik heb onderweg ook nog een verlaten fiets zien staan. Pech of gewoon opgegeven?
Ergo: met zoveel sneeuw op de weg, zoek maar een alternatief.
Hans.

Same here!

Maar dan vorig jaar, tijdens het beruchte verkeers "infarct" rond de ring Amsterdam.
Ik vertrok vanuit Almere en dacht nog.... Ach, die sneeuw zal wel weg zijn op de hoofd- en snelwegen. Juist. Niet dus.

Van Almere naar Den Haag heb ik er 8,5 uur over gedaan. Lang leve handvatverwarming!

Ook ik kon niet meer tussen de autootjes doorrijden, dus reed maar, in de file, van tankstation naar tankstation (dan is die vieze koffie aldaar plots toch lekker).

Dit jaar iets voorzichtiger gedaan, maar ben blij weer lekker naar werk te kunnen cruisen nu!!!

Ruud