Ik ken twee groepsverbanden, te weten;
1) De colonne/formatie, dus baksteens-gewijs en redelijk dicht op elkaar.
Vaak heel mooi om te zien, constante snelheid, beweegt als 1 massa (min-of-meer)
2) De tour-tocht, waar je redelijk "uitgestrekt" achter elkaar (al dan niet baksteen-gewijs als je dichter bij elkaar komt) een bepaalde tour rijdt.
En het gaat mij dan om de 2e, de tourtocht;
Je gaat een vantevoren bepaalde route rijden.
Je hebt een tour-leider, die gaat voorop.
Daarachter rijden dan de minder-ervaren, en achteraan de meest ervaren.
Althans, zo is mij dat geleerd.
Maar, als minder-ervaren rijder moet ik dus de tour-leider (cq. degene die voor mij rijdt) in de gaten houden, terwijl ik ook nog degene achter mij in de gaten hou.
Als degene die voor mij rijdt vrijwel helemaal niet in de spiegels kijkt en zelfs niet mijn Stebel toetert hoort of lichtsignalen ziet, wordt ik daar een beetje nerveus van (en een beetje boos) omdat ik mijn aandacht flink moet verdelen op voor, achter en mijn eigen rijden. :roll:
Zeker als het tempo nogal flink is op sommige momenten, en je dus een harmonica-effect krijgt.
Is het in een dergelijke situatie dan niet beter dat de minder ervaren voor gaat rijden?
Die bepaalt het tempo, en behoeft minder zich te concentreren cq. ergeren aan de niet-kijkende tourleider?

Nadat ik dit zo'n 3,5 uur vol hield, ben ik maar afgehaakt, vond het zeer vermoeiend.

En beraad ik mij of ik uberhaubt ooit nog met die tourleider op zo'n manier wil rijden, die kijkt (bijna letterlijk) niet op of om. :shock: