Gisteren dagje Den Haag, uiteraard gecombineerd met het ophalen van het eindresultaat. Pas laat thuis, meteen de fiets uit de schuur (Ajax stond toch al achter) en wat foto's geschoten:
Uiteraard stukje gereden want ik was zeer benieuwd of de transplantatie van het verwarmingselement was geslaagd. En dat was het zeker.
Ik zat prinsheerlijk op het Corbin voor de operatie, vond het zadel hooguit een klein tikje aan de harde kant. Dat had ik niet gezegd bij het inleveren. Wel dat ik graag de voorkant ietsje smaller zou willen. Omdat het zadel wat in mijn benen drukte bij het stoplicht, had ik het zadel in de lage stand. Na de operatie is het toch een klein tikje zachter geworden, waarschijnlijk wegens de inbouw van het verwarmingsmatje waar een laagje schuim overheen is gegaan. De opstaande rand achter is ietsje verlaagd (ze wisten waarom ik het overgenomen door hen verbouwde zadel had verkocht: ik zat te veel op de opstaande rand), maar daardoor ging ik met het zadel in de lage stand als vanzelf net wat verder naar achteren zitten. Even gestopt en het zadel omhoog hetgeen ook voor mijn knieën beter is. En ik zit magnifiek! T.z.t. wil ik ook zo iets op de RS. Vrouwlief daar al psychisch op voorbereid...
Enig puntje van kritiek: het deel achter heeft witte stiksels en het deel voor heeft zwarte.... Dat had naar mijn idee anders gekund... Maar om daarvoor nog een keer een dagje Den Haag te gaan doen....
Enige twijfelpunt nu: gooi ik het originele, als nieuwe, zadel nou wel of niet in de verkoop? Dat zadel is beduidend knapper dan de Boonstra Parts exemplaren waar €75,- voor wordt neergeteld, dus ik zou denk ik prima €85,- voor dat originele deel met verwarming kunnen vragen. Nu mijn gerenoveerde Corbin van verwarming is voorzien, gaat dat originele deel niet meer op de fiets komen. Qua inruilen, hoor ik u denken, daar gaat geen sprake van zijn. Deze blauwe RT blijft bij mij tot ie zodanig op is dat een enkele reis Polen of Afrika een einde aan haar leven in Nederland zal gaan maken... Daarom had ik de fiets destijds ook blauw gespoten: moeilijke vragen hoef ik niet te beantwoorden bij een eventuele verkoop. (Al heeft de fiets wel ooit, gespoten en wel, ongeveer 8 uur te koop gestaan, ik was toen erg pessimistisch over de heelkansen van mijn defecte knieën na een val van 6 meter uit een boom, had daarmee de kundigheid van de orthopeed van het Diakonessenhuis te Utrecht en Zeist te zwaar onderschat, moet die man nog nodig een fles wijn gaan brengen. Vrouwlief kreeg er lucht van, is verpleegkundige n.b. opgeleid door het Diak, en die gebood me ONMIDDELIJK de fiets uit de verkoop te trekken! Want daar zou ik eindeloos spijt van krijgen. En inmiddels weet ik zeer zeker dat zij gelijk heeft gekregen. Niet voor niets ben ik 27 jaar inmiddels bij haar).
Voorheen: 1981 Yamaha Maxim 550, 2001 R1150RS, 2010 R1200RT, 2015 R1200RS, 2017 R1200RS. Spätzi = 2019 R1250RT, ja ze heeft een naam, nee ik schaam me nix.