Karakter, KFR of Kapot?
Geplaatst: 07 mei 2016, 12:54
Beste dames en heren van het forum,
Sinds afgelopen jaar heb ik eindelijk mijn eigen BMW boxer! Al sinds ik begon met rijlessen wilde ik graag zo'n stoer uitziend apparaat waar de wereld mee bedwongen kan worden. Na een tweetal verschillende motoren (yamaha maxim en yamaha fazer 600) en veel proefritten op andere motoren bleek dat de BMW ook nog eens goed aansluit bij mijn voorkeur: een rechte zit, met een brede vermogensafgifte zodat er lekker gegasd kan worden in de Alpen, maar ook op het dooie gemakske rechtdoor gereden kan worden.
Laat ik voorop stellen dat ik blij ben met mijn aankoop. Ik voel me de koning te rijk op dat fijne zadel. Stoppen doe ik tegenwoordig het liefst zo min mogelijk. Met een customized GIVI airflow scherm zit ik heerlijk uit de wind en hoor ik ook op hoge snelheden dat prachtige motorgeluid (al gaat er in de toekomst wellicht nog een andere uitlaat op :-P). Er zijn echter toch wat zaken die me wat dwars zitten en die ik pas goed ben gaan merken na wat meer rijden. Ik dacht namelijk eerst dat dat mijn onervarenheid was op een zware tweecylinder, maar dat geloof ik ondertussen niet meer. Ik zit me nu dus erg af te vragen of de dingen die ik ervaar simpelweg het karakter zijn van een boxer (wat mij bij de garage wel verteld is), dat de mijne last heeft van KFR, of dat er simpelweg dingen stuk zijn.
Er is al een heleboel informatie te vinden hier op deze site. Normaal gesproken probeer ik zo min mogelijk zelf te posten en vooral te kijken naar wat er al gezegd is. Maar er is zoveel informatie zelfs dat ik door de bomen het bos niet meer zie en niet zo goed weet waar ik het beste kan beginnen. Daarom hier even mijn persoonlijke verhaal. Ik hoop dat jullie het me vergeven als er inderdaad veel overlap is met de andere verhalen hier op het forum.
Allereerst: ik heb een R1100R uit 1998 met iets meer dan 80.000 km op de teller. Over het onderhoud uit het verleden weet ik helaas niet al te veel. Wel heb ik hem vorig jaar na aanschaf bij Quispel in Deurne in onderhoud gedaan. Daar heeft hij een grote beurt gekregen, inclusief uiteraard kleppen stellen en synchroniseren.
Mijn belangrijkste zorg is het motorblok. Daar zit ik met een aantal zaken waarvan ik niet zo goed weet wat ik er van moet maken. Hoort het erbij, of is er iets mis?
Zo heb ik vrijwel zeker last van KFR. Op een strak geasfalteerde nederlandse 80km weg is het soms net alsof ik op een hobbelpaard zit. Ik dacht eerst dat er wellicht iets met de vering/demping zou zijn, aangezien je aan de motor verder niks hoort. Na de vele forumberichten hier ben ik er echter achter gekomen dat het waarschijnlijk KFR is. Mee terug naar de garage gegaan, maar die kan er verder niks aan doen. Heeft hem zo goed mogelijk afgesteld en dat heeft niet veel geholpen helaas. Ik heb er zelf nog BRISK bougies ingedaan en een K&N luchtfilter, maar het probleem blijft bestaan: bij constant toerental blijft hij wat 'bobbelen'.
Vervelender echter vind ik dat er continue gas bij lijkt te moeten. O.a. vanwege het KFR, maar mijn R houdt er ook totaal niet van om constant en laag in de toeren te rijden. Alles onder de 2500tpm wordt vervelend. Dan begint hij wat te schokken en te bokken. Wat erg vervelend is, omdat dat betekent dat ik óf 50 in zijn 2 moet rijden óf continu 60 moet rijden als ik hem door wil schakelen. Hetzelfde geldt ook voor hogere snelheden. Op mijn fazer schakelde ik al bij 70 over naar 6 en dat was geen enkel probleem. Fluisterstil en ontspannen door plekken waar het niet nodig of gepast is om in de toeren te zitten. Ik had gehoopt dat bij de BMW ook te kunnen doen: die twee zware potjes op het gemakje laten roffelen tot het volgende avontuur. Daar komt ook nog bij dat het met haarspeldbochten en dergelijke ook wat lastig is. Zomaar remmen en terugschakelen voor de bocht zit er niet in. Ik moet gas bijgeven vóór de bocht omdat ik anders bokkend de bocht door moet. Afgelopen week heb ik dat voor het eerst goed kunnen testen met een rondje eiffel en luxemburg. Verder doet het probleem zich ook voor onderweg naar beneden. Met 80-100 km/h rechtdoor naar beneden in zijn 5, moet ik een beetje gas bijgeven wil ik voorkomen dat het wat begint te schokken. Normaal gesproken zou je hem dan toch gewoon moeten kunnen laten rollen?
Ook al lijken een aantal zaken op KFR, arm lijkt het mengsel niet afgesteld. Er zit een flinke zwarte kring rondom mijn uitlaat, en van het gebruik ben ik afgelopen week ook geschrokken: net 1:16 gemiddeld over 700 km. Waarvan 200 km snelweg met 110/120. En ik hoor jullie denken: vast een zware hand ;-) Maar dat valt normaal gesproken best mee bij mij. Ik heb veel in de Alpen gereden met mijn Fazer en daar haalde ik gemiddelden van 1:22 - 1:24 mee! Nu verwacht ik dat van de BMW helemaal niet, maar eenzelfde verbruik als mijn Astra vind ik wat overdreven ;-) Nu heb ik voor mijn doen redelijk laag in de versnellingen gereden vanwege bovenstaand probleem (om hem continue tussen de 3500 en 4500 toeren te houden), dus wellicht dat dat er niet aan bijdraagt...
Dan de koppeling. Ik vind het best prettig dat er 'vastberaden' geschakeld moet worden. Voelt lekker stevig aan. Wat ik af en toe lastig vind is de overgang. Het laatste stukje van de hendel is best gevoelig. Niet zomaar loslaten! Dat levert meteen een goede schok op. Zeker in bochtenwerk is heel voorzichtig op laten komen het devies dus. Maar jullie kunnen je wel voorstellen dat dat tot ingewikkelde situaties leidt op plekken waar de bochten zich snel opvolgen. Met de rechterhand remmen en soms al tegelijkertijd wat gas bijgeven om de motor soepel te houden, terwijl ik met de andere hand de overgang van de koppeling zo soepel mogelijk probeer te doen. Daar ben ik soms niet allemaal tegelijkertijd klaar mee, waardoor ik half slippend met de koppeling, gas gevend en remmend een bocht instuur. Niet de meest zekere situatie! Zal ook vast nog wat onervarendheid zijn, maar door deze zaken moet ik het óf zo doen, of al ruimschoots voor de bocht zorgen dat ik 'klaar' ben. Wat natuurlijk niet altijd kan en de vaart er een klein beetje uithaalt. Is er een manier om de hendel van de koppeling anders af te stellen zodat het niet zoveel in het laatste stuk zit (bij loslaten)?
Al met al zorgen de motorproblemen en de (voor mij) wat lastige koppeling er voor dat er een relatief kleine bandbreedte is waarin alles soepel loopt. Zowel wat betreft schakelmoment als toerentallen. Dat terwijl ik eigenlijk had gedacht dat de R een redelijke brede bandbreedte zou hebben wat betreft bruikbaarheid. En dat is ook wel: zolang als ik maar gas geef. Ik kan bokkend de bocht door gaan, stuiterend door een dorpje: zo gauw als ik een peut gas bij geeft lijkt alles vergeven en vergeten. Ook aan mijn kant overigens ;-)
Goed, als je tot hier bent gekomen: bedankt voor het lezen! Zoals je ziet is dit vooral een verhaal van een nieuwe boxerfan die zijn plekje met dit prachtige apparaat probeert de vinden na een allemansvriend viercylinder. Wat een prachtig apparaat vind ik het nog steeds: tijdens het rijden heb ik meestal nog steeds een grote glimlach op mijn gezicht. Zeker als je halverwege de bocht het gas weer open kunt trekken en de BMW precies doet wat hij hoort te doen :-) De zaken hierboven nemen echter toch een deel van het rijplezier weg. Ik moet voor mijn gevoel wat teveel bezig zijn om de 'kuren' uit te effenen. En dat laat bij mij soms de vraag rijzen of ik een miskoop heb gedaan. Een miskoop omdat óf mijn beestje (nog meer) werk nodig heeft. Óf dat, ondanks mijn dromen, een boxer toch niet 'my cup of tea' is. Ik hoor dus heel graag van jullie wat jullie ervaringen zijn t.o.v. het bovenstaande? Karakter of kuren? Want als het kuren zijn, ben ik meer dan bereid om daar tijd, energie en wat centjes in te investeren!
Sinds afgelopen jaar heb ik eindelijk mijn eigen BMW boxer! Al sinds ik begon met rijlessen wilde ik graag zo'n stoer uitziend apparaat waar de wereld mee bedwongen kan worden. Na een tweetal verschillende motoren (yamaha maxim en yamaha fazer 600) en veel proefritten op andere motoren bleek dat de BMW ook nog eens goed aansluit bij mijn voorkeur: een rechte zit, met een brede vermogensafgifte zodat er lekker gegasd kan worden in de Alpen, maar ook op het dooie gemakske rechtdoor gereden kan worden.
Laat ik voorop stellen dat ik blij ben met mijn aankoop. Ik voel me de koning te rijk op dat fijne zadel. Stoppen doe ik tegenwoordig het liefst zo min mogelijk. Met een customized GIVI airflow scherm zit ik heerlijk uit de wind en hoor ik ook op hoge snelheden dat prachtige motorgeluid (al gaat er in de toekomst wellicht nog een andere uitlaat op :-P). Er zijn echter toch wat zaken die me wat dwars zitten en die ik pas goed ben gaan merken na wat meer rijden. Ik dacht namelijk eerst dat dat mijn onervarenheid was op een zware tweecylinder, maar dat geloof ik ondertussen niet meer. Ik zit me nu dus erg af te vragen of de dingen die ik ervaar simpelweg het karakter zijn van een boxer (wat mij bij de garage wel verteld is), dat de mijne last heeft van KFR, of dat er simpelweg dingen stuk zijn.
Er is al een heleboel informatie te vinden hier op deze site. Normaal gesproken probeer ik zo min mogelijk zelf te posten en vooral te kijken naar wat er al gezegd is. Maar er is zoveel informatie zelfs dat ik door de bomen het bos niet meer zie en niet zo goed weet waar ik het beste kan beginnen. Daarom hier even mijn persoonlijke verhaal. Ik hoop dat jullie het me vergeven als er inderdaad veel overlap is met de andere verhalen hier op het forum.
Allereerst: ik heb een R1100R uit 1998 met iets meer dan 80.000 km op de teller. Over het onderhoud uit het verleden weet ik helaas niet al te veel. Wel heb ik hem vorig jaar na aanschaf bij Quispel in Deurne in onderhoud gedaan. Daar heeft hij een grote beurt gekregen, inclusief uiteraard kleppen stellen en synchroniseren.
Mijn belangrijkste zorg is het motorblok. Daar zit ik met een aantal zaken waarvan ik niet zo goed weet wat ik er van moet maken. Hoort het erbij, of is er iets mis?
Zo heb ik vrijwel zeker last van KFR. Op een strak geasfalteerde nederlandse 80km weg is het soms net alsof ik op een hobbelpaard zit. Ik dacht eerst dat er wellicht iets met de vering/demping zou zijn, aangezien je aan de motor verder niks hoort. Na de vele forumberichten hier ben ik er echter achter gekomen dat het waarschijnlijk KFR is. Mee terug naar de garage gegaan, maar die kan er verder niks aan doen. Heeft hem zo goed mogelijk afgesteld en dat heeft niet veel geholpen helaas. Ik heb er zelf nog BRISK bougies ingedaan en een K&N luchtfilter, maar het probleem blijft bestaan: bij constant toerental blijft hij wat 'bobbelen'.
Vervelender echter vind ik dat er continue gas bij lijkt te moeten. O.a. vanwege het KFR, maar mijn R houdt er ook totaal niet van om constant en laag in de toeren te rijden. Alles onder de 2500tpm wordt vervelend. Dan begint hij wat te schokken en te bokken. Wat erg vervelend is, omdat dat betekent dat ik óf 50 in zijn 2 moet rijden óf continu 60 moet rijden als ik hem door wil schakelen. Hetzelfde geldt ook voor hogere snelheden. Op mijn fazer schakelde ik al bij 70 over naar 6 en dat was geen enkel probleem. Fluisterstil en ontspannen door plekken waar het niet nodig of gepast is om in de toeren te zitten. Ik had gehoopt dat bij de BMW ook te kunnen doen: die twee zware potjes op het gemakje laten roffelen tot het volgende avontuur. Daar komt ook nog bij dat het met haarspeldbochten en dergelijke ook wat lastig is. Zomaar remmen en terugschakelen voor de bocht zit er niet in. Ik moet gas bijgeven vóór de bocht omdat ik anders bokkend de bocht door moet. Afgelopen week heb ik dat voor het eerst goed kunnen testen met een rondje eiffel en luxemburg. Verder doet het probleem zich ook voor onderweg naar beneden. Met 80-100 km/h rechtdoor naar beneden in zijn 5, moet ik een beetje gas bijgeven wil ik voorkomen dat het wat begint te schokken. Normaal gesproken zou je hem dan toch gewoon moeten kunnen laten rollen?
Ook al lijken een aantal zaken op KFR, arm lijkt het mengsel niet afgesteld. Er zit een flinke zwarte kring rondom mijn uitlaat, en van het gebruik ben ik afgelopen week ook geschrokken: net 1:16 gemiddeld over 700 km. Waarvan 200 km snelweg met 110/120. En ik hoor jullie denken: vast een zware hand ;-) Maar dat valt normaal gesproken best mee bij mij. Ik heb veel in de Alpen gereden met mijn Fazer en daar haalde ik gemiddelden van 1:22 - 1:24 mee! Nu verwacht ik dat van de BMW helemaal niet, maar eenzelfde verbruik als mijn Astra vind ik wat overdreven ;-) Nu heb ik voor mijn doen redelijk laag in de versnellingen gereden vanwege bovenstaand probleem (om hem continue tussen de 3500 en 4500 toeren te houden), dus wellicht dat dat er niet aan bijdraagt...
Dan de koppeling. Ik vind het best prettig dat er 'vastberaden' geschakeld moet worden. Voelt lekker stevig aan. Wat ik af en toe lastig vind is de overgang. Het laatste stukje van de hendel is best gevoelig. Niet zomaar loslaten! Dat levert meteen een goede schok op. Zeker in bochtenwerk is heel voorzichtig op laten komen het devies dus. Maar jullie kunnen je wel voorstellen dat dat tot ingewikkelde situaties leidt op plekken waar de bochten zich snel opvolgen. Met de rechterhand remmen en soms al tegelijkertijd wat gas bijgeven om de motor soepel te houden, terwijl ik met de andere hand de overgang van de koppeling zo soepel mogelijk probeer te doen. Daar ben ik soms niet allemaal tegelijkertijd klaar mee, waardoor ik half slippend met de koppeling, gas gevend en remmend een bocht instuur. Niet de meest zekere situatie! Zal ook vast nog wat onervarendheid zijn, maar door deze zaken moet ik het óf zo doen, of al ruimschoots voor de bocht zorgen dat ik 'klaar' ben. Wat natuurlijk niet altijd kan en de vaart er een klein beetje uithaalt. Is er een manier om de hendel van de koppeling anders af te stellen zodat het niet zoveel in het laatste stuk zit (bij loslaten)?
Al met al zorgen de motorproblemen en de (voor mij) wat lastige koppeling er voor dat er een relatief kleine bandbreedte is waarin alles soepel loopt. Zowel wat betreft schakelmoment als toerentallen. Dat terwijl ik eigenlijk had gedacht dat de R een redelijke brede bandbreedte zou hebben wat betreft bruikbaarheid. En dat is ook wel: zolang als ik maar gas geef. Ik kan bokkend de bocht door gaan, stuiterend door een dorpje: zo gauw als ik een peut gas bij geeft lijkt alles vergeven en vergeten. Ook aan mijn kant overigens ;-)
Goed, als je tot hier bent gekomen: bedankt voor het lezen! Zoals je ziet is dit vooral een verhaal van een nieuwe boxerfan die zijn plekje met dit prachtige apparaat probeert de vinden na een allemansvriend viercylinder. Wat een prachtig apparaat vind ik het nog steeds: tijdens het rijden heb ik meestal nog steeds een grote glimlach op mijn gezicht. Zeker als je halverwege de bocht het gas weer open kunt trekken en de BMW precies doet wat hij hoort te doen :-) De zaken hierboven nemen echter toch een deel van het rijplezier weg. Ik moet voor mijn gevoel wat teveel bezig zijn om de 'kuren' uit te effenen. En dat laat bij mij soms de vraag rijzen of ik een miskoop heb gedaan. Een miskoop omdat óf mijn beestje (nog meer) werk nodig heeft. Óf dat, ondanks mijn dromen, een boxer toch niet 'my cup of tea' is. Ik hoor dus heel graag van jullie wat jullie ervaringen zijn t.o.v. het bovenstaande? Karakter of kuren? Want als het kuren zijn, ben ik meer dan bereid om daar tijd, energie en wat centjes in te investeren!