Hallo allemaal
Geplaatst: 18 apr 2016, 22:04
Hallo! Na het halve forum als anoniempje - om in te lezen op de in's en out's van een R1200RT - nu de stap genomen om aan te melden.
Na van mijn 18e tot 21e dagelijks op een Pan te hebben gereden de motor aan de wilgen gehangen (niet letterlijk gelukkig) na een flink ongeluk van een kennis en de wetenschap dat hij er dezelfde rijstijl op nahield dan ik; ' Zelfbescherming...'
En toch blijft het dan kriebelen, vooral zo rond april/mei. Vooral in het begin betrap ik mezelf er nog op dat ik in de auto nog een wijsvingertje van het stuur haalde.... En dan dacht "oh nee... Das een beetje zinloos... Nu".
En dan is het ineens een flink aantal jaar later. Ondertussen een baan, vriendin, 2 kleine ukkies en een hoop wijzer. Ouders zijn er beide nog, maar die gaan qua gezondheid snel achteruit. Moeder met vroege Alzheimer. Daar zit je dan op een mooie lentedag, met je vader op een terras. Het gesprek gaat over vakanties, genieten, het leven en vooral 'dat zit er nu niet meer in'. "Geniet van je leven jongen, iedere dag. Je moeder en ik zeiden altijd; straks als we stoppen met werken... Dan....." en dan beginnen de tranen... En bij mij vonkt er iets, diep van binnen. Leef ik iedere dag? Geniet ik van de dingen die ik leuk vind?
Een maandje later betrap ik mezelf er weer op dat ik aan iemand uitleg waarom ik toen, 17 jaar geleden, ben gestopt met motoren. Halverwege de zin realiseer ik me dat ik eigenlijk hetzelfde excuses aan het gebruiken ben als 'later als we stoppen met werken..'. Mijn rijstijl is anders, ik ben rustiger en eigenlijk zijn alle redenen om het niet te doen weg.
En dan heb ik ook nog een (bijna perfecte) vriendin die zegt "Waarom koop je dan niet gewoon een motor".... Ehhh...
Twee weken later - en een serieuze poging het gehele internet te lezen / kijken - weet ik het; het wordt een R1200RT. Beter kan eigenlijk niet.
Dealers af, mailen, bellen en marktplaats bijhouden. En nu staat hij in de achtertuin. :)
Vanaf vandaag voor Woon-Werk, weer lekker op de motor. En het is weer net als toen, genieten geblazen. Maar ook een beetje onwennig, en ik rij nog een beetje als bij mijn eerste rijles. Vooral het kennen van de motor. De RT is overigens echt wel een andere klasse dan de Pan. Ook de gadgets zijn anders, automatisch scherm; ABS (was er toen geloof ik net), ASC, en nog wat drieletterige afkortingen; helm slaat niet meer aan; bellen op de motor; muziekje erbij? :)
Als je een beige RT tegenkomt, met boven t scherm een brede grijns. Die soms nog een ietwat onzuivere bocht maakt en rijd alsof hij al bijna 18 jaar niet op een motor heeft gezeten... Kan kloppen... Dat ben ik waarschijnlijk.
Misschien tot ziens!
Hartelijk groeten van iPad aan alle forumleden
Na van mijn 18e tot 21e dagelijks op een Pan te hebben gereden de motor aan de wilgen gehangen (niet letterlijk gelukkig) na een flink ongeluk van een kennis en de wetenschap dat hij er dezelfde rijstijl op nahield dan ik; ' Zelfbescherming...'
En toch blijft het dan kriebelen, vooral zo rond april/mei. Vooral in het begin betrap ik mezelf er nog op dat ik in de auto nog een wijsvingertje van het stuur haalde.... En dan dacht "oh nee... Das een beetje zinloos... Nu".
En dan is het ineens een flink aantal jaar later. Ondertussen een baan, vriendin, 2 kleine ukkies en een hoop wijzer. Ouders zijn er beide nog, maar die gaan qua gezondheid snel achteruit. Moeder met vroege Alzheimer. Daar zit je dan op een mooie lentedag, met je vader op een terras. Het gesprek gaat over vakanties, genieten, het leven en vooral 'dat zit er nu niet meer in'. "Geniet van je leven jongen, iedere dag. Je moeder en ik zeiden altijd; straks als we stoppen met werken... Dan....." en dan beginnen de tranen... En bij mij vonkt er iets, diep van binnen. Leef ik iedere dag? Geniet ik van de dingen die ik leuk vind?
Een maandje later betrap ik mezelf er weer op dat ik aan iemand uitleg waarom ik toen, 17 jaar geleden, ben gestopt met motoren. Halverwege de zin realiseer ik me dat ik eigenlijk hetzelfde excuses aan het gebruiken ben als 'later als we stoppen met werken..'. Mijn rijstijl is anders, ik ben rustiger en eigenlijk zijn alle redenen om het niet te doen weg.
En dan heb ik ook nog een (bijna perfecte) vriendin die zegt "Waarom koop je dan niet gewoon een motor".... Ehhh...
Twee weken later - en een serieuze poging het gehele internet te lezen / kijken - weet ik het; het wordt een R1200RT. Beter kan eigenlijk niet.
Dealers af, mailen, bellen en marktplaats bijhouden. En nu staat hij in de achtertuin. :)
Vanaf vandaag voor Woon-Werk, weer lekker op de motor. En het is weer net als toen, genieten geblazen. Maar ook een beetje onwennig, en ik rij nog een beetje als bij mijn eerste rijles. Vooral het kennen van de motor. De RT is overigens echt wel een andere klasse dan de Pan. Ook de gadgets zijn anders, automatisch scherm; ABS (was er toen geloof ik net), ASC, en nog wat drieletterige afkortingen; helm slaat niet meer aan; bellen op de motor; muziekje erbij? :)
Als je een beige RT tegenkomt, met boven t scherm een brede grijns. Die soms nog een ietwat onzuivere bocht maakt en rijd alsof hij al bijna 18 jaar niet op een motor heeft gezeten... Kan kloppen... Dat ben ik waarschijnlijk.
Misschien tot ziens!
Hartelijk groeten van iPad aan alle forumleden
. We wensen je veel plezierige en veilige kilometers toe ![[groet]](./images/smilies/motorgroet1.jpg "motorgroet"){kind=small}
en vele plezierige kilometers toegewenst op jouw RT! 