RT Motorforum

Gister is bij een eenzijdig motorongeval een zoon van vrienden van ons dusdanig ernstig gewond geraakt, dat gevreesd moet worden voor volledige en blijvende verlamming. Dus mensen wees voorzichtig.

Dat is inderdaad de harde en zwarte keerzijde van onze passie. Wens hem én zijn familie alle sterkte die zij nodig hebben om hiermee om te gaan.

Bert M

Ik krijg altijd de griebels van dit soort berichten, en denk dan: zal ik maar stoppen voor het mij gebeurt?
Veel sterkte en hopenlijk beterschap voor die jongen.

Ik neem aan dat je met "eenzijdig" hier bedoelt dat hij is aangereden?

Tjonge, wat een ellende! We weten eigenlijk allemaal dat motorrijden niet zonder gevaar is, en met zo'n verhaal wordt dat weer pijnlijk duidelijk. Toen een goede vriendin van ons vorig jaar een zwaar ongeluk had gehad, speelde ik ook even met de gedachte om te stoppen. Toch niet gedaan onder het motto dat risicovrij aan het verkeer deelnemen een illusie is (wellicht een drogreden, maar ja ...).

Overigens wordt met een éénzijdig ongeval vrijwel altijd bedoeld dat er geen andere verkeersdeelnemers betrokken waren.

Veel sterkte aan allen daar

HansD schreef:Ik krijg altijd de griebels van dit soort berichten, en denk dan: zal ik maar stoppen voor het mij gebeurt?
Veel sterkte en hopenlijk beterschap voor die jongen.

Ik neem aan dat je met "eenzijdig" hier bedoelt dat hij is aangereden?

Met eenzijdig wordt bedoeld dat er geen andere verkeersdeelnemers bij een ongeval betrokken zijn.

Remco

Mijn jongere broer is pas ook ineens gestopt met motorrijden. Een automobilist was aan het keren op de weg en reed plotseling vooruit zonder te kijken of er iets aan kwam. BMW F650 afgeschreven . Eerst tegen de auto en daarna op een boom. Hij hield er gelukkig alleen een zeer been aan over. Maar voor hem was het genoeg om te stoppen. Hij had ook zelf tegen de boom aan kunnen gaan nu was alleen de motor total loss. Tja en dan besef je dat het leven ook ineens over kan zijn als het wat minder goed afloopt.
Veel sterkte voor hem en de familie.

Tja, een ongeluk kan in een klein hoekje zitten. Heel veel sterkte voor hem en de familie.

Update:

De vrees is werkelijkheid geworden, helaas. Ook nog complicaties waardoor een hartstilstand is opgetreden. Maar gelukkig is dat adequaat opgevangen. Zelfstandig ademhalen is op dit moment niet mogelijk, maar dat zou met een operatie nog kunnen herstellen. Een lange weg van revalidatie ligt voor hem.

Poeh, klinkt niet best. Sterkte en beterschap voor die jongen.

Heftig!

Hopelijk dat er snel betere tijden aanbreken en herstel.
Ik geloof in wonderen en meer, dus hopelijk ...

Heel veel sterkte toegewenst!

Bij het lezen van dit soort berichten denk ook ik vaak "zal ik ook maar stoppen met motorrijden?" Lastige keuze of misschien toch niet....maar daar gaat het nu niet om.

Ik wens ze alle sterkte en beterschap!

Wat een vreselijk bericht . . . het is waar wat BertM zegt: dit is de harde en zwarte keerzijde van onze passie. We weten allemaal dat we kwetsbaar zijn. Deze kwetsbaarheid komt tot uiting bij zo'n bericht . . .

Ik wens deze man en zijn familie veel sterkte toe!

EileRT schreef:Wat een vreselijk bericht . . . het is waar wat BertM zegt: dit is de harde en zwarte keerzijde van onze passie. We weten allemaal dat we kwetsbaar zijn. Deze kwetsbaarheid komt tot uiting bij zo'n bericht . . .

Ik wens deze man en zijn familie veel sterkte toe!

Kwetsbaarheid telt in feite voor elke verkeersdeelnemer inclusief de voetganger. Een moment van onoplettendheid is genoeg.

Motorrijden is levensgevaarlijk, zelf een collega er door verloren. In het verleden genoeg ter plaatse geweest bij motorongevallen met letsel en zelfs dodelijk afloop.
Toch blijven we elke keer weer opstappen er van uit gaande dat het ons niet zal overkomen.
Blackers: ik hoop dat het slachtoffer weer snel de oude is.

We zijn nu 10 maanden verder. Betrokkene zal niet meer kunnen herstellen. Zo goed en kwaad als het gaat wordt het leven- sterk aangepast- weer opgepakt. Betrokkene was als zzp'r werkzaam in de fruitteelt en was voorbestemd om, samen met een broer, het fruitteeltbedrijf van zijn ouders over te nemen. Dat laatste zit nog in de planning alleen dan qua uitvoering behoorlijk aangepast. Bedrijfswoning bij kwekerij wordt thans verbouwd en wel zodanig dat betrokkene als het ware bij zijn ouders intrekt en vanuit deze woning straks zijn werkzaamheden kan verrichten. Moeder verzorgt haar zoon ondersteund door professionals. Doorzettingsvermogen van betrokkene en naaste familie is bewonderingswaardig.

Krijg het even heel koud ...........

Kippenvel. Met motorrijden realiseer ik me altijd dat ik op geleende tijd rijd en als je maar lang genoeg rijdt gaat het een keer mis. Wat een doffe ellende, sterkte daar!

Dat is een knalharde uitkomst....

Met diep respect lees ik over hoe de familie denkt in mogelijkheden en kansen en juist niet in onmogelijkheden en opgeven. Dat is Doorzettingsvermogen en Kracht waar ik een diepe buiging voor maak!

Bert M

Betrokkene is van het voorjaar geïnterviewd voor het programma Kruispunt. Voor wie wil kan via de volgende link http://www.npo.nl/kruispunt/20-03-2016/KN_1677966 het verhaal van Remco volgen.

Altijd Akelig om te lezen. Heb gelukkig zelf nog geen motor ongeluk gehad. Wel een dodelijk ongeluk voor mijn ogen zien gebeuren tijdens een circuit dag op het TT circuit in Assen.

Moest daarna nog op de motor naar huis. Het was de langste terugreis ooit.

Ik wens de betrokkenen en de familieleden veel sterkte in deze zware tijden.

blackers schreef:Betrokkene is van het voorjaar geïnterviewd voor het programma Kruispunt. Voor wie wil kan via de volgende link http://www.npo.nl/kruispunt/20-03-2016/KN_1677966 het verhaal van Remco volgen.

Erg indrukwekkend.

Ik ben diep onder de indruk na het zien van de reportage over Milou en Remco. Een ieder met haar en zijn verhaal met de familie en vrienden om hen heen. Ook heb ik diep respect voor de wijze waarop ze verder gaan na zo'n dramatische gebeurtenis in hun leven.

Ik wens ze heel veel sterkte en kracht voor de toekomst.

Eilert

+1

Krijg er koude rillingen van, had de uitzending al gezien.
Indrukwekkend, en respect hoe zij daar mee omgaan.

Langs deze weg alle sterkte toegewenst.

De ongelooflijke vechtlust, mentale kracht en positiviteit van deze mensen is echt ongelooflijk.
Het verhaal van Milou kende ik, haar vader is leraar van mijn zoon dus wij hebben het bijna van de eerste dag meegekregen.

Zelf heb ik een collega (in mijn spiegel) op de lekdijk door de lucht zien vliegen, hij kon na 5 dagen naar huis. Mijn buurmeisje (we zaten samen op rijles) is niet meer teruggekomen van een motorvakantie in Frankrijk. Daardoor denk je er altijd over na.... "wat als...." en je probeert zo anticiperend mogelijk te rijden, en altijd bij de les te blijven, maar een ongeluk zit in een klein hoekje helaas....